Vefat
Canlı bir yapının yaşama özgü niteliklerini kesin olarak yitirmesi. Vefat esas olarak ikiye ayrılarak incelenir; dış nedenlere tabi vefat; iç nedenlere ast vefat; Dış nedenlere yan vefat, yani bir avcının veya asalağın saldırısı sonucu, gıda eksikliğinden ya da dayanılması olanaksız maddesel koşullardan ( dona duyarsız tümör gibi ) ötürü ölüm, doğada en sık rastlanan vefat türüdür. Değişik türlerin istatistiksel yaşam uzunluğunu belirleyen bu ölüm tipinde, tek kaide dışı durum, organik yıpranmaya ast, hakiki yaşlılıktan ölümdür. organik yıpranmaya, eşeysiz çoğalmaya üreyen bir hücreleri canlılarda ( bakteriler ) ve ölü bölümleri ( duramen ) genç dokulara takviye olan ağaçlarda ( bin takvim bir zeytin ağacı yaprağı, iki yıllık bir bitkinin dek " genç'tir" ) rastlanmaz. Tersi durumdaysa, eşiyle üremeden sonradan birey artık beslemediği ( ipekli böceği ) veya biyokimyasay dengesini yitirdiği ( agav ) vakit, ölüm " programlaşmıştır". Bu iki uç aralarında yaşlılıktan vefat istatistiksel bir değer taşımakla birlikte, rastlantısal ölümden fazla daha kısıtlı bir süre dilimi için geçerlidir. Vefat nedenleri sayılamayacak değin fazla olmakla birlikte, çoğunlukla karışık bir organizmanın her hücresi için vefat nedeninin , hemencecik daima oksijen eksikliği olduğu söylenebilir.
İnsanda ölümün tanımında uzun süre, yürek atımlarının durması kabul edilmiş, lakin XX yüz yıldaki gelişmelerle, kalp atımı ve solunumu durmuş kişilerin bir kaç dakika sonra tekrar canlandırabilmesi, bu tanımı değiştirmiştir. Günümüzde beyin elektrosunun düz olması, yani hiçbir elektrik akımı göstermemesi (" beyin ölümü" ) durumunda, kişi ölü kabul edilmektedir.
sizlere www.ensonhukuk.com farkıyla sunulmuştur
Başlığı Kapat Kodları GösterKodları Kapar Emojileri GösterEmojileri Kapar